Categorie: Blog

Afgelopen zondag spraken er in ParkCity Church drie jongeren, te weten Jochem, GianLuca en Sarai. God werkte op een bijzondere wijze door hen heen en het raakte me om te zien dat er een nieuwe generatie opstaat die radciaal voor Jezus wil leven. En dat in een tijd waar jongeren massaal wegblijven uit de kerk en een generatie verloren lijkt te gaan. Maar hoe kijken we naar onze jongeren? Als een generatie die buitgemaakt gaat worden, of als een generatie die in bezit gaat nemen?

Deuteronomium 1:39 En jullie kinderen, die volgens jullie buitgemaakt zouden worden, jullie kinderen die zich nog niet bewust zijn van goed en kwaad, mogen dat land ook binnengaan. Aan hen zal ik het geven, zij zullen het in bezit nemen.

In de eerste hoofdstukken van Deuteronomium blikt Mozes terug op de tijd in de woestijn. En hier in vers 39 herinnert hij het volk aan hun reactie toen ze bij het beloofde land waren aan gekomen en er door hun angst en ongeloof niet naar binnen wilden gaan. Het volk was bang dat hun kinderen in het beloofde land buitgemaakt zouden worden! Met andere woorden, ze waren bang dat een hele generatie door de vijand gevangen genomen zouden worden, of misschien wel zou worden gedood.
Zo kunnen ook veel mensen vandaag de dag zich zorgen maken over jongeren; blijven ze wel de Heer volgen? Er komt zoveel op ze af! Het is zo moeilijk voor hen om Jezus radicaal te volgen op school! Etc.

God kijkt anders
Maar God kijkt anders naar de jonge generatie! God ziet een generatie die niet buitgemaakt gaat worden in het land van de vijand, maar een generatie die het land van de vijand gaat bezitten en gaat veroveren. De generatie waarvan de ouderen dachten dat een verloren generatie zou worden, als ze het beloofde land zouden intrekken, werd de Jozua generatie die in geloof het land zou innemen!

Ik zie een jonge generatie, die op staat! Radiciaal voor Jezus uitkomt! Ik zie een generatie die stand houd en gebruikt word door God! Geen verloren generatie, maar een generatie die het het goede nieuws van Jezus brengt aan het verlorene! Een generatie met impact!

Geloof jij dat ook?

Luister hier de preken van Jochem, Gianluca en Sarai

Laatst kwam ik twee filmpjes tegen op youtube die voor mij de aanleiding waren deze blog te schrijven.

U2 

Het eerste filmpje gaat over de band U2 vermomd als doodgewone New Yorkse straatartiesten. Ze spelen/zingen hun bekende lied ‘still haven’t found what i am looking for’. Maar niemand slaat acht op ze en iedereen loopt ze straal voorbij. Totdat ze laten zien wie ze echt zijn! Dan komt de mensenmassa om hen heen staan om hun toe te juichen en mee te zingen.

Christiano Ronaldo

Het tweede filmpje gaat over Christiano Ronaldo, de bekende voetballer van Real Madrid, die zich als zwerver verkleed en voetbalkunstjes laat zien om geld op te halen. Niemand besteed aandacht aan hem; het is immers maar een zwerver. Dat hij goed kan voetballen zien ze niet eens, of ze willen het niet zien. En dan komt er een jongetje aan die wel oog heeft voor deze bijzondere zwerver die waanzinnig goed kan voetballen. Ronaldo kiest dit jongetje uit om zijn ware identiteit aan te laten zien en hij krijgt zijn voetbal met handtekening. Zodra iedereen ziet dat het Ronaldo is, komen de mensen massaal op hem af en word er druk gefilmd en gefotografeerd.

U2 zong goed, Ronaldo voetbalde goed! Maar toch sloeg niemand acht op ze!

Hoe kan het dat mensen de mooie uitvoering van het bekende U2 lied van deze ‘onbekende’ straatartiesten niet konden waarderen?

Hoe kan het dat niemand applaudisseerde voor de voetbalkunsten van deze zwerver? Omdat de mensen deze straatartiesten maar ‘gewoon’ vonden! Ze lieten buitengewone dingen horen en zien, maar omdat ze er ‘gewoon’ en ‘onbekend’ uitzagen, kon niemand horen dat het U2 was en kon niemand zien dat het Ronaldo was. Je zou ook kunnen zeggen dat ze onaanzienlijk waren en als onaanzienlijk werd behandeld. Daar heeft Jezus ook iets over gezegd:

Onaanzienlijk?

“Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” Mattheus 25:40

Als we iemand als onaanzienlijk behandelen, dan behandelen we Jezus ook als onaanzienlijk! Dan kunnen we Jezus in die persoon niet zien. En feit is dat Jezus ons allemaal uniek heeft gemaakt, met unieke gaven en talenten waardoor we elkaar tot zegen kunnen zijn. Maar als we elkaar als gewoon en onaanzienlijk behandelen, dan werpen we een blokkade op om de zegen van Jezus te ontvangen die Hij door die ander heen aan jou wil geven. Het kind dat de zwerver op waarde schatte, kreeg als enige Ronaldo te zien en mocht de bal met handtekening in ontvangst nemen. Als wij elkaar anders gaan ‘zien’, op waarde schatten, eren en waarderen zoals dit kind deed met een zwerver, dan zullen wij meer en meer Jezus in elkaar kunnen zien en kunnen we ontvangen datgene wat Hij aan jou wil geven door die ‘gewone’ mensen om je heen die God aan jou gegeven heeft.

Filmpje 1

Filmpje 2

Bam! Daar lag ik dan, lang uit op de grond. Ik kon de klap nog maar net opvangen met mijn handen, maar kon niet voorkomen dat mijn borstkas een behoorlijk dreun kreeg. Ondanks de pijn en de schrik dat ik van mijn fiets gevallen was, maakte ik me in eerste instantie geen zorgen om mijn lichaam of mijn fiets. Nee, ik maakte me zorgen of iemand het gezien had. Ik speurde snel de weg (zie foto) af op zoek naar iemand die getuige was geweest van mijn val en slaakte ondanks de pijn een zucht van verlichting dat niemand het gezien had. Ik constateerde dat mijn broek en jas helemaal onder de modder zaten. Mijn fiets was nog heel en ik reed snel weer door, terwijl ik me voor nam om nooit meer op een weg met kuilen een bidonfles te pakken. Het duurde niet lang of er verscheen een glimlach op mijn gezicht. Waarom?

Carl Lentz

Een uur daarvoor had ik namelijk naar een preek van Carl Lentz (voorganger van Hillsong New York) geluisterd. In zijn preek ‘that girl is poison’ vertelt hij dat hij vrienden in zijn leven heeft die in zijn leven mogen spreken en hem mogen aanspreken en tegen houden als hij verkeerde keuzes dreigt te maken. Hij benadrukte het belang van niet alleen staan in je bediening en de roeping die God je gegeven heeft. Because if you stand alone, you fall alone! Kortom, als je alleen staat en valt, dan is er niemand om je overeind te helpen.

Elkaar overeind helpen

Een uur later fietste ik alleen en viel ik alleen (en er was letterlijk niemand om me heen). De uitspraak van Carl Lentz kwam weer in mijn gedachten en ik kon de humor er wel van in zien. Vreemd, dat ik juist blij was dat ik alleen viel en dat er niemand om me heen was. Vreemd, dat ik me in eerste instantie druk maakte om wat anderen zouden vinden van mijn val. We vallen allemaal wel eens! Niemand is perfect. Ik had net nog amen gezegd op zo’n mooie quote, maar een uur later dacht ik precies het tegenovergestelde!

Is dat niet ook vaak zo in ons geestelijke leven? Dat we liever alleen staan in onze worstelingen, zonden en moeiten in plaats van het te delen met mensen die dichtbij ons staan. Is het niet zo dat dat we eerder geneigd zijn onze pijn te verbergen en dat we ons schamen voor de ‘moddervlekken’ als gevolg van de val (zoals ik op de weg naar huis). Maar jezelf isoleren gaat je niet helpen! God wil niet dat we ons isoleren als het moeilijk gaat. Nee, God heeft mensen om je heen gegeven zodat je niet alleen staat en niet alleen hoeft te vallen. Laat ze toe in je leven, isoleer je zelf niet als je dreigt te vallen of gevallen bent! God wil je staande houden en overeind helpen door de mensen om je heen. Het is zoals Salomo het gezegd heeft in Prediker:

‘Wanneer twee vrienden samen zijn en een van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt.’ Prediker 4:10 

Dank God voor je partner, je vrienden, je ouders, je broers, je zussen, je gemeenteleden, je leiders en iedereen die God aan je gegeven heeft! God heeft ze niet voor niets gegeven!

You don’t stand alone, so you won’t fall alone!

Bekijk hier de preek van Carl Lentz vanaf 25:15 t/m 28:00 min

Ik had net verkering met Mireille, toen ik een keer mee ging met haar familie naar Amsterdam. We hadden ergens gegeten en ‘s avonds liepen we terug naar de auto. Mijn schoonvader liep gearmd met zijn twee dochters; Mireille aan de ene kant, Claire aan de andere kant. Op een gegeven moment werd mijn schoonvader gestopt door een oudere surinaamse man. Hij zei tegen mijn schoonvader: ‘je hebt het goed gedaan, je bent een rijk man!’ Dit moment vergeet ik nooit, want op dat moment bad ik tot God dat ik later, als mijn dochters volwassen zijn, ook zo met ze op straat kon lopen en dat de vader-dochter band altijd heel sterk zou blijven.

Gisteren liep ik door Amsterdam met mijn gezinnetje.

Ik werd aangesproken door een oudere surinaamse man die zei: ‘je bent rijk! Je hebt geluk’, terwijl hij keek naar mijn kinderen en mijn vrouw.

Ik moest meteen denken aan dat moment met mijn schoonvader en de woorden kwamen echt mijn hart binnen. Hoe vaak zijn we niet gericht op alles wat we niet hebben, en raken we gewend aan datgene wat we wel hebben en wat uiteindelijk het meest waardevol is in het leven. Dank U Heer voor mijn huwelijk, voor mijn kinderen, voor de harmonie in ons gezin en dat we allemaal U dienen!

Een uur later werd ik weer aangesproken. Weer door een oude surinaamse man. ‘Zijn die kinderen allemaal van jullie samen?’, vroeg hij. Dat Joshua van mij is (een witte neger) kon hij wel zien, maar hij dacht dat Nyomi en Phebe alleen van Mireille waren. Ik vertelde hem dat dit onze kinderen waren. Toen zij hij: ‘je bent rijk! Je hebt het goed gedaan!’ Ik antwoordde door te zeggen: ‘bedankt voor het compliment!’ Waarop hij antwoordde met een zwaar surimaanse accent: ‘dit is geen compliment, het is zo!’

Het is zo! Ja het is zo! Ik ben rijk! Ik verliet de MC donalds met mijn vrouw en kinderen en voelde me de rijkste man op aarde!

Alleen dankzij zijn genade ben ik wat ik ben. En zijn genade is bij mij niet zonder uitwerking gebleven. Integendeel, ik heb harder gezwoegd dan alle andere apostelen, niet op eigen kracht maar dankzij Gods genade. 1 Corinthiërs 15:10

Genade is krijgen wat je niet verdiend, zonder er iets voor te doen. Door het geloof in Jezus zijn we gerechtvaardigd en ontvangen we zijn genade, niet door onze werken. We zijn gered door wat Jezus heeft gedaan aan het kruis, niet door wat wij hebben gedaan of doen.
Maakt de genade dan dat we niet meer werken, dat we niets doen? Nee, dit vers laat het tegendeel zien. De genade, die Paulus niet verdient had door zijn daden en werken (hij vervolgde de kerk), was bij hem niet zonder uitwerking gebleven. Paulus zegt dat hij harder gezwoegd heeft dan alle andere apostelen.

Jakobus zegt dat geloof zonder werken dood is. En dat is ook zo!

Het begint bij geloof en het ontvangen van zijn genade, en vervolgens vloeien goede werken daar uit voort. Als je beseft hoe groot Gods genade is en hoe groot de prijs is geweest die Jezus heeft betaald, dan kan het niet anders dat je meer en meer voor Jezus wilt gaan doen. Niet om zijn liefde en zijn gunst te verdienen, maar juist om vanuit een openbaring van die onvoorwaardelijke liefde en zijn onverdiende gunst een verlangen te krijgen om helemaal voor Hem te leven.
En dan zegt Paulus iets heel belangrijks. Niet op eigen kracht, maar dankzij Gods genade.
Paulus had iets ontdekt. Door volledig te vertrouwen op Gods genade, je vertrouwen op Jezus te stellen en het niet van jezelf te verwachten, ga je werken voor God vanuit zijn kracht. Niet dankzij jou inspanning, maar dankzij Gods genade.
Dank God voor zijn genade! Vraag hem je te doorstromen met zijn kracht. Weet dat het niet van jou inspanning afhangt. Rust in Jezus en ervaar dat Hij je nieuwe kracht geeft om vol te houden.

Exodus 14: 4 Ik zal ervoor zorgen dat hij onverzettelijk blijft, zodat hij jullie achtervolgt, en dan zal ik mijn majesteit tonen door de farao en zijn hele leger ten val te brengen.

Het volk van Israël was na 10 plagen eindelijk vrijgelaten door de Farao en ze waren op weg naar het beloofde land. De Heer zorgde ervoor dat de farao onverzettelijk bleef en de achtervolging in zette. Het volk van Israël stond met hun rug tegen de muur. Aan de ene kant de zee, aan de andere kant het leger van de farao. Het volk begon te mopperen op Mozes en werd doodsbang.
Laten we eerlijk zijn! Ook wij houden niet van situaties dat we met onze rug tegen de muur staan. Dat we even geen uitweg zien. Maar we houden wel van wonderen en bovennatuurlijke doorbraken van God! Toch?

Als we wonderen van God willen zien in ons leven, zullen we ook moeten accepteren dat we in situaties zullen komen dat we met onze rug tegen de muur zullen staan, geen uitweg zien en alleen nog maar naar boven kunnen kijken en een wonder van God kunnen verwachten.

God zei tegen Mozes, dat ze eerst achtervolgt zouden worden, en dan zal Hij zijn majesteit tonen. In die volgorde! We willen wel de zee zien splitsen, maar willen we ook achtervolgt worden? We willen allemaal Gods majesteit zien, maar willen we God ook toestaan om ons in situaties te brengen dat we compleet afhankelijk van Hem zijn. Dat al onze menselijke oplossingen ontoereikend zijn, en we het alleen nog maar van Hem kunnen verwachten?
Ik wil dat, jij ook? Want…..

Hoe hopelozer onze situatie, hoe groter het wonder!

Neem een moment om te bidden voor mensen die met hun rug tegen de muur staan, in je familie, vriendenkring of in de gemeente! Bid dat God een wonder zal doen in hun leven en dank Hem dat Hij bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen!

‘Waarom praten jullie erover dat je geen brood hebt? Markus 8:17

Jezus stelt deze vraag aan zijn leerlingen terwijl ze onderweg waren in de boot. De leerlingen hadden blijkbaar honger, want ze hadden het over eten. Dat doen we allemaal toch? Iedere dag stellen we ons weer dezelfde vraag; wat zullen we vandaag gaan eten? Terwijl ze daarover spraken, werd duidelijk dat ze maar één brood bij zich hadden. Dat is natuurlijk niet genoeg voor 13 hongerige mannen.
Het is opmerkelijk dat ze maar één brood bij zich hadden! Jezus had kort daarvoor een tweede wonder gedaan om brood te vermenigvuldigen. Met 7 broden werden 4000 mensen gevoed! En het waren de leerlingen die het brood uitdeelden. Er staat dat er zeven manden brood en vis over waren. Kortom, er was overvloed! De vraag is; als je zeven manden brood over hebt, waarom neem je dan maar één brood mee als je met 13 mannen op reis gaat? Je zou op z’n minst verwachten dat ze allemaal één brood mee zouden nemen, dan hadden ze tenminste 13 broden aan boord gehad.
Jezus stelt nog een paar vragen:

‘Begrijpen jullie het dan nog niet, en ontbreekt het jullie aan inzicht? Zijn jullie dan zo hardleers? 18 Jullie hebben ogen, maar zien niet? Jullie hebben oren, maar horen niet? Markus 8:17-18

En vervolgens herinnerd Jezus zijn leerlingen aan het feit dat ze net een wonder gezien hebben:

Weten jullie dan niet meer hoeveel manden vol stukken brood jullie hebben opgehaald toen ik vijf broden brak voor vijfduizend mensen?’ ‘Twaalf,’ antwoordden ze. ‘En toen ik zeven broden brak voor vierduizend mensen, hoeveel manden vol stukken brood hebben jullie toen opgehaald?’ ‘Zeven,’ antwoordden ze. Toen zei hij: ‘Begrijpen jullie het dan nog niet?’ Markus 8:19-21

Jezus zegt; weten jullie dan niet meer….? Zijn jullie zo snel deze enorme wonderen vergeten! Hoe snel ben je vergeten wie ik ben! De vermenigvuldiger van brood is aan boord. Ik ben jou voorziener! Met mij hoef je je geen zorgen te maken! Begrijpen jullie het dan nog niet? Ik maak van één brood, duizend broden als dat nodig is. Hoe kun je je nu druk maken over het feit dat je maar één brood bij je hebt, na wat je net gezien hebt. De vermenigvuldiging speelde zich af in je eigen handen!
Ben je zo hardleers!
Wanneer ga je nu echt op Mij vertrouwen? Begrijpen jullie het dan nog niet? Als je op mij vertrouwt, zal je nooit te kort hebben.
Jezus wil iedere dag jou voorziener zijn? Kies ervoor ook vandaag op Hem te vertrouwen!

Lukas 15: 31 Zijn vader zei tegen hem: “Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou.”

Deze uitspraak komt van de vader in het verhaal van de verloren zoon. Hij spreekt hier tegen zijn oudste zoon die het niet eerlijk vind dat zijn broertje, die er een potje van gemaakt heeft, een feest krijgt en hij niet! Deze oudste zoon had moeite met de genade van zijn vader voor zijn jongste zoon! Hij vond het niet eerlijk en liet dat duidelijk merken ook! En dan zegt de vader iets heel moois; “Mijn jongen, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou.” 

Waarom vergelijk je je met je broertje? Waarom ben je zo ontevreden? Je bent toch altijd bij me?  Alles wat van mij is van toch van jou? Mijn genade is er ook voor jou! Mijn genade voor jou is genoeg!

De oudste zoon kon geen genade aan zijn broertje geven omdat hij zelf de genade van de vader nog niet begrepen had. Hij was er van overtuigd dat je de liefde van de vader moest verdienen door goed je best te doen. Hij had altijd goed zijn best gedaan en verdiende een feest en een gemest gebraden kalf! Zijn broertje had de erfenis van zijn vader verpatst aan een zondig en losbandig leven! Hij verdiende geen feest; hij verdiende straf!

De oudste zoon protesteert tegen de genade van de vader voor zijn broertje vanwege zijn goede prestaties! De jongste zoon protesteerde ook tegen de genade van de vader vanwege zijn slechte prestaties! “ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.” Lukas 15: 21b

Protesteren en presteren

Ze protesteerde alle twee! De één zei: “ik verdien het!” De ander zei: “ik verdien het niet!” Maar de vader kijkt niet naar jouw prestaties en is helemaal niet bezig met de vraag of je het verdient of niet! Nee, hij kijkt naar de prestatie van Jezus aan het kruis en geeft zijn genade omdat Jezus jou plaats nam.

En toch hebben we allemaal de behoefte om te presteren in het leven en iets te bereiken. Maar als we ons vergelijken met anderen zoals de oudste zoon zich vergeleek met zijn broertje, zal het nooit genoeg zijn! Jezus zegt:”mijn genade is jou genoeg!” Daar kun je zonder bij na te denken heel makkelijk amen op zeggen! Maar is zijn genade ook werkelijk genoeg voor jou? Stel je voor dat vanaf nu alles hetzelfde zou blijven in je leven of zelfs achteruit zou gaan!” Kun je daar genoegen mee nemen? Is het genoeg dat de vader tegen jou zegt: ‘Mijn jongen, mijn dochter, jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou! Ben ik meer dan genoeg voor jou?”

Stop met protesteren tegen zijn genade en stop met presteren voor zijn genade! Zeg het vandaag maar tegen Jezus! Heer, Uw genade is mijn genoeg, want U bent altijd bij me en alles wat van U is is van mij!

Deuternonium 5:5 Ik stond toen tussen hem en u in om zijn woorden aan u door te geven, want u was bang voor het vuur en durfde de berg niet op.

1 Timotheus 2:5 Want er is één God en ook één middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus, 6 die Zich gegeven heeft tot een losprijs voor allen

Wat hebben Mozes en Jezus gemeen?
Beiden fungeerden als middelaar tussen de mens en God. Mozes stond tussen het volk van Israel en God in. God sprak tot Mozes en hij gaf Gods woorden door aan het volk. Waarom? Er staat dat het volk bang was voor het vuur en de berg niet op durfde.
Verder op lezen we in vers 24: 

Zie, de HERE, onze God, heeft ons zijn heerlijkheid en zijn grootheid getoond, en zijn stem hebben wij gehoord uit het midden van het vuur; op deze dag hebben wij gezien, dat God spreekt met een mens, en dat deze toch in leven blijft.  Maar nu, waarom zouden wij sterven? Want dit grote vuur zal ons verteren; als wij nog langer de stem van de HERE, onze God, horen, zullen wij sterven.

Wat hier opvalt, is dat het volk  aangeeft dat ze gezien hebben dat ze God kunnen horen spreken en blijven leven! Je zou dan toch denken, nou, God kan dus ook met ons spreken en niet alleen tot Mozes. Maar het volk trekt een andere conclusie. Als we nog langer de stem van de Here onze God horen zullen we sterven. En vanaf dat moment wordt Mozes de middelaar tussen het volk en God. Iedere keer zou Mozes tussen beiden treden.

Mozes is een profetisch beeld van wat Jezus zou doen.
Mozes was de middelaar van het oude verbond, Jezus de middelaar van het nieuw en beter verbond. Maar er in een verschil. Mozes moest keer op keer als middelaar optreden, en het volk bleef bang voor God. Jezus heeft één keer als middelaar opgetreden; namelijk door zijn leven te geven aan het kruis. Hierdoor hoeven wij nooit meer bang te zijn. Mogen we weten dat God met ons wil spreken! Mogen we weten dat we de berg op mogen gaan om dichtbij God te komen.

Hebreeen 8:6 Nu echter heeft Hij een zoveel verhevener dienst verkregen, als Hij de middelaar is van een beter verbond, waarvan de rechtskracht op betere beloften berust.

1 Samuel 23:1 Het was David ter ore gekomen dat de Filistijnen een aanval de den op Keïla en het graan van de dorsvloeren wegroofden. 2 David raadpleegde de HEER en vroeg: ‘Zal ik de strijd met deze Filistijnen aanbinden?’ De HEER antwoordde: ‘Ja, bind de strijd aan met de Filistijnen; je zult Keïla bevrijden.’ 3 Maar Davids mannen zeiden: ‘We zitten hier in Juda al zo in angst, wat moet het dan niet worden wanneer we naar Keïla gaan, de Filistijnse gelederen tegemoet?’ 4 Daarom raadpleegde David nogmaals de HEER, en de HEER antwoordde: ‘Komaan, ruk op naar Keïla; ik lever de Filistijnen aan je uit.’ 5 Toen ging David met zijn manschappen naar Keïla en leverde slag met de Filistijnen.

God spreekt hier tpt David: “Bind de strijd aan met de filistijnen, je zult Keila bevrijden.” God spreekt heel duidelijk, maar toch doet David niet meteen wat God van hem vraagt. Waarom? Behalve God, spreken zijn mannen ook tot hem. Dat waren echt geen watjes die niet durfden. Nee, de helden van David waren echt commando’s. Ruige jongens. Dit moet toch indruk op David gemaakt hebben waardoor hij ging twijfelen en aarzelen.
Dit gebeurde met David, maar dit is voor ons ook realiteit. Op zondag hoor je een goede preek, maar zodra het maandag is hoor je weer andere stemmen om je heen die je zeggen dat je niet moet doen wat God zegt. Je krijgt een openbaring van God in je stille tijd, maar door een vervelende gebeurtenis wordt dit geroofd uit je hart. Waarom? De duivel is er altijd op uit je passief te maken, en te luisteren naar andere stemmen in plaats van naar de stem van Jezus. Vanuit deze twijfel vraagt David God opnieuw of hij tegen de Filistijnen moest uittrekken. En wat is God’s antwoord: Komaan! Come on! Ik had toch al gezegd dat je moest aanvallen? Waarom ben je gaan twijfelen? Ruk op naar de Keila. Ik lever de filistijnen aan je uit!

God zegt: Come on and do it!

Het is alsof God zegt, waarom moet ik het nog een keer zeggen. Ik heb het je toch al een keer gezegd. Nu moet je het gewoon gaan doen!! Als God spreekt, dan wil hij dat je niet alleen hoort wat hij zegt, maar ook dat je het in de praktijk brengt.

Heden, als u Zijn stem hoort, verhard dan uw hart niet.
Hebreeën 3:15

Als God NU spreekt, wacht niet maar DOE het!