Categorie: Blog

Vorig jaar heb ik voor Alpha Cursus Nederland vier korte Spoken Word gemaakt in aanloop naar kerst in het kader van de actie #waaromkerst?. In deze video kun je ze alle vier achter elkaar zien! Een gezegende kerst allemaal!

Heb je wel eens een keer een situatie meegemaakt dat je bij jezelf dacht: ‘oh nee, niet weer hetzelfde he! Niet nog een keer!’ Je hebt iets moeilijks en pijnlijks meegemaakt wat je nooit meer mee wilt maken, en dan lijkt hetzelfde weer te gebeuren. Oude pijn, emoties en angsten komen in alle hevigheid naar boven. Dit gebeurde ook met Mozes toen ze aan de grens van het beloofde land stonden na 40 jaar woestijn. 38 jaar daarvoor stonden ze ook aan de grens van het beloofde land, maar toen ging het gruwelijk mis. Door het ongeloof van 10 verkenners en het volk die daar in mee ging, mochten ze van God pas na 40 jaar woestijn het beloofde land intrekken. Dit moet voor Mozes een grote teleurstelling geweest zijn.

Maar nu dreigt hetzelfde te gebeuren.

De Rubenieten en de Gadieten vroegen Mozes of zij niet de Jordaan over hoefden te steken, maar dat ze het gebied waar ze nu waren in bezit konden nemen omdat het zeer geschikt was voor het vele vee dat zij bezaten. Bij Mozes kwam dit niet goed binnen. Het hele trauma van 38 jaar geleden kwam weer naar boven toen het volk uit ongeloof ook niet de Jordaan wilde oversteken, maar nog liever in de woestijn bleef of terugkeerde naar Egypte. Door zijn vroegere ervaring, trok hij meteen de conclusie dat de Rubenieten en Gadieten dit ook uit ongeloof en angst zeiden, en dat ze om die reden niet het beloofde land wilden intrekken en niet meer wilde mee vechten om het land in te nemen. Mozes herrinert hen aan die tijd dat ze door die foute keuzes nog eens 38 jaar in de woestijn moesten rondzwerven tot die hele generatie van boven de 21 jaar gestorven zou zijn. Een doemscenario voltrok zich voor Mozes’s ogen.  En dan antwoord hij als volgt:

‘En nu wilt u precies hetzelfde doen als uw zondige voorouders en zo de woede van de HEER tegen de Israëlieten nog aanwakkeren! Als u zich van hem afwendt, zal hij hen nog langer in de woestijn laten en zult u dit hele volk in het verderf storten.’ Numeri 32:14-15

Mozes trekt hier een conclusie, namelijk dat zij precies hetzelfde doen als 38 jaar daarvoor. En daarna spreekt hij zijn grootste angst uit; dat het weer mis gaat nu ze er bijna zijn, en ze nog langer in de woestijn moeten blijven.

Maar dan staat er het volgende:

Maar zij antwoordden, dichterbij komend: ‘

Van een afstand kun je niet goed zien en kun je verkeerde conclusies trekken. Om goed te kunnen zien moet je dichterbij komen, en dat deden de Rubenieten en Gadieten. Ze kwamen dichterbij. Ze keken Mozes in de ogen en antwoordden het volgende:

We willen hier ​schaapskooien​ bouwen voor ons ​vee​ en steden voor onze ​kinderen. Dan kunnen onze ​kinderen​ in de vestingsteden wonen, veilig voor de inwoners van het land, en dan zullen wijzelf ons wapenen en voor de andere Israëlieten uit trekken, totdat we hen op de plaats van hun bestemming hebben gebracht. Wij gaan niet naar ​huis​ voordat ieder van de Israëlieten een eigen stuk grond heeft gekregen. Maar als wij ten oosten van de ​Jordaan​ ons deel krijgen, hoeven wij niet net als zij grond te hebben aan de overkant van de ​Jordaan​ of nog verder weg.’ Numeri 32:16-19

Kortom, Mozes het tegenovergestelde van wat je denkt dat gaat gebeuren is waar! We trekken zelfs voor de andere Israelieten uit ten strijde met onze wapens. We willen alleen dit land alvast in bezit nemen en versterkte steden bouwen zodat onze vrouwen en kinderen alvast veilig kunnen wonen als de soldaten mee gaan met de rest van de stammen om het beloofde land in te nemen.

Conclusie: elke situatie is anders. Laat wat gebeurt is in het verleden niet je reactie bepalen in de toekomst. Laat je niet leiden door angst op grond van eerder opgedane ervaringen, maar laat je ten alle tijde leiden door de Geest.

Mozes en Aäron draaiden zich om en gingen naar de ingang van de tabernakel, waar zij zich voor de Here op de grond lieten vallen, en de heerlijkheid van de Here verscheen aan hen. Numeri 20:6

Soms heb je een situatie of een probleem tegenover je staan, dat je gewoon even geen raad meer weet. Het is de zoveelste tegenslag en je kunt die gewoon even niet meer incasseren.

Dit hoofdstuk begint met de vermelding van de dood van de zus van Mozes, Mirjam. Dat moet voor Mozes een rouwproces geweest zijn waar hij midden in zat. De dood van zijn zus kwam na de grote opstand tegen Mozes (lees Numeri 16 en 17).

En dan staat het volk opnieuw op tegen Mozes omdat er niet genoeg drinkwater is. In plaats van dat ze geleerd hebben van de vorige opstand, waarbij de opstandelingen de dood vonden, benijden ze de doden juist.

Waren wij maar gelijk gedood met onze broeders die door de Here werden gedood! Numeri 20:3b

Op de man spelen

En dan begint het volk op de man te spelen. Ze houden Mozes verantwoordelijk en geven hem de schuld, terwijl God degene is die hen naar het beloofde land wilde leiden.

U hebt ons met opzet hier in de woestijn gebracht om van ons af te komen, samen met onze kudden. Hoe haalde u het in uw hoofd ons uit Egypte te laten wegtrekken en naar dit onherbergzame oord te brengen? Noemt u dit soms vruchtbaar land, met vijgen, wijn en granaatappels? Er is niet eens drinkwater!’ Numeri 20:4-5

Ze trekken de motieven van Mozes  in twijfel. Beschuldigen hem van opzet en poging tot moord. En dat moet een klap in het gezicht  van Mozes geweest zijn, die wellicht dacht dat het volk het nu wel uit hun hoofd zou laten om in opstand te komen.

Draai je om

Wat is de reactie van Mozes en Aaron? Ze draaien zich om! Ze keren het probleem de rug toe, kijken er niet meer naar, luisteren er niet meer naar. En dan gaan ze naar de Tabernakel en laten zich op de grond vallen.

Ze laten zich vallen uit frustratie, machteloosheid, ontmoediging, angst. Wat het ook geweest is dat door hun heen ging, de druk was zo groot dat ze alleen nog maar konden liggen in de aanwezigheid van God. En wat doet God? Terwijl zij vallen en op de grond liggen, staat God op en verschijnt Hij met zijn heerlijkheid! Heerlijk toch?!

Zo is God, dus doe het zelfde. Draai je rug toe van het probleem, ga naar God en ga liggen in zijn aanwezigheid en Hij zal je zijn heerlijkheid doen zien.

 

Ze noemen de aarde wel eens een ‘lucky’ planet omdat werkelijk alles klopt om op deze aarde leven mogelijk te maken. In deze spoken word laat Remco je even stil staan bij de vraag of dit echt allemaal geluk is, of dat dit gelukkige ‘toeval’ toch wijst op een bestaan van God die alles geschapen heeft. Bekijk hem hieronder op YouTube en beluister hem op Spotify: Deze Spoken Word is het vervolg op Ontwerp of Toeval: https://www.youtube.com/watch?v=frBxm9rxwNc&t=0s

Bekijk hier de drie preken die ik heb gedaan tijdens de Heart2Heart Zomerweek op de Betteld.

Deze song heb ik geschreven voor iedereen die iemand verloren heeft. Het gemis is groot als je een dierbare verliest, maar gelukkig vinden we troost in ons geloof dat onze geliefden bij Jezus zijn en dat we ze op een dag weer in onze armen zullen sluiten.
Ik heb deze rap geschreven in 2015 geïnspireerd door het overlijden van de neef van mijn vrouw die op 30 jarige leeftijd in korte tijd stierf aan kanker. In 2021 heb ik het nummer opnieuw uitgebracht maar dan met zang erbij. Deze zang stukken heb ik speciaal toegevoegd voor mijn nichtje Isabella Pasterkamp, die op 18 augustus 2020 plotseling overleed. Vandaag zou ze 16 jaar zijn geworden. Om haar te gedenken heb ik het lied vandaag uitgebracht. Onze familie mist haar ontzettend en ik bid dat dit lied tot troost mag zijn. Ook voor anderen die een dierbare moet missen.

In 13 video’s behandel ik elke week een hoofdstuk van de 2 Korintebrief. Een bijzondere brief van Paulus, omdat Paulus in deze brief het meest open is over zijn persoonlijke leven en zijn emoties. De brief is open en kwetsbaar en daardoor spreekt het mij aan. Het is een brief waar Paulus eerlijk is over zijn struggles, maar we zien ook hoe Hij er met Gods kracht mee om gaat en dat is inspirerend voor ons allemaal.

Deze Spoken word/Rap heb ik geschreven voor Heartbeat Nederland en is geïnspireerd door de tweestrijd die Paulus beschrijft in Romeinen 7:15:

Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?
Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere (Romeinen 7:24-25)

Tijdens de eerste corona golf heb ik de spoken word ‘rots of zand?‘ geschreven en daar zijn veel mensen door bemoedigd. De boodschap was dat we in een crisis niets hebben te vrezen als we ons leven hebben gebouwd op de rots Jezus. Nu tijdens de tweede corona golf zijn mensen niet meer zo zeer bang, maar eerder verdeeld. Polaritsatie en verharding van het debat neemt toe. Ook in kerken en onder christenen wordt de toon feller en zie je dat de 1,5 meter afstand niet meer alleen fysiek is, maar ook in de harten tussen mensen is gekomen.

Daarom heb ik de opvolger van ‘rots of zand?’ genoemnd: ‘afstand of nabijheid?’ Weer een vraag die ik stel! Waar kies jij voor?