Categorie: Blog

Donderdag 12 maart bevond ons land zich van de ene op de andere dag in een crisis nadat Mark Rutte verregaande maatregelen afkondigde om het virus te bestrijden. In 2 kronieken 20 lees je ook over een crisis waar koning Josafat en zijn land Juda zich in bevond van de een op andere dag. Op een dag hoorde hij dat de Moabieten en de Ammonieten, samen met een deel van de Meünieten, tegen Josafat ten strijde trokken. Er staat dat Josafat hevig schrok, en dat is okay. Ook wij mogen hevig schrikken van een crisis. De vraag is, wat we er na doen. Josafat besloot om de HEER om raad te vragen. Hij kondigde in heel Juda een vastendag af en uit werkelijk alle steden van Juda kwam men bijeen om de HEER om raad te vragen. In het hoofdstuk wordt beschreven hoe deze samenkomst verliep en lofprijs is hier de sleutel tot de overwinning. Ze gingen juist God prijzen in een crisis en hier haal ik daarom ook zeven redenen uit waarom ook wij juist nu God zouden moeten prijzen te midden van de Corona crisis.

1. Ga in een crisis God prijzen om wie Hij is!
 Toen de gemeenschap van Juda en Jeruzalem zich in de nieuwe voorhof van de tempel had opgesteld, trad Josafat naar voren en zei: ‘HEER, God van onze voorouders, u bent God in de hemel en u heerst over de koninkrijken van alle volken. In uw hand liggen macht en kracht besloten, niemand kan zich tegen u verzetten. 2 Kronieken 20:5-6
Josafat begint niet meteen zijn probleem aan God te vertellen, nee, hij vertelt eerst zijn probleem hoe groot zijn God is. Wij zijn vaak geneigd, om God eerst ons probleem te vertellen.
Maar, misschien vraag je je af. Heeft God onze lofprijs nodig. Is hij onzeker over zichzelf dat hij iedere keer van ons moet horen hoe groot hij is? Dat Hij opgebouwd moet worden te midden van een crisis door onze lofrpijs? Nee, we prijzen God niet omdat hij dat nodig heeft, maar omdat wij dat nodig hebben. Door God lof te prijzen, te zingen van zijn grootheid, liefde, trouw, genade, goedheid etc wordt ons geloof in wie God is opgebouwd. We hoeven God niet te herinneren aan wie hij is als of hij vergeet wie hij is, maar wij hebben het wel nodig om er steeds waar aan herinnerd te worden dat hij de God in de hemel is, en dat hij heerst over de koninkrijken van alle volken. Dat in zijn hand alle macht en kracht blesloten liggen, en dat niemand zich te hem kan verzetten.

2. Ga in een crisis God prijzen om wat Hij heeft gedaan

U, onze God, hebt de vroegere inwoners van dit land voor uw volk Israël verdreven en het voor altijd aan de nakomelingen van uw vriend Abraham toebedeeld. 2 kronieken 20:7 

Josafat prijst God hier om wat hij eerder voor zijn volk heeft gedaan en dat Hij eerder vijanden voor hen heeft verslagen en dat dit land dat nu door oorlog bedreigd word, aan de nakomelingen van Gods vriend abraham gegeven  is. God, u bent niet alleen goed, groot en trouw, maar u heeft zoveel gedaan waarin u dat heeft doen laten blijken. Hoe vaak, zijn we gericht op dat wat we niet hebben, om datgene wat God nog moet doen in ons leven, dat wonder dat we nog nodig hebben, die voorziening, die genezing, dat we vergeten God te danken voor alles wat hij al in ons leven heeft gedaan. In plaats van dit is niet goed, dat kan beter, ga god prijzen om wat hij al gedaan heeft in je leven. Lofprijs is niet afhankelijk van ons gevoel, van onze omstandigheden. Dan zouden we God alleen maar prijzen als we ons goed voelen, als er geen wolkje aan de hemel is. Maar lofprijs is juist een geweldig wapen, juist als je gevoel je bedrukt, geen zin hebt om naar de kerk te gaan, de problemen je te veel worden. Juist dan! God prijzen is niet opgeven. Als de duivel je neerhaalt, en je stopt met God prijzen, dan geef je op! Dan zeg je eigenlijk, dat God niet meer groot is, niet meer goed is, niet meer trouw is. Maar als je God blijft prijzen, ook al lig je op de grond, en je staat op, wordt neergehaald, en blijft God prijzen. Dan zal het een wapen zijn waarmee je elke onderdrukking van de vijand over je leven zal breken.

3. Ga in een crisis God prijzen om Zijn beloften
 Zij gingen er wonen en bouwden er een heiligdom voor uw naam, dat ze inwijdden met de woorden: “Wanneer enig onheil ons treft, het straffend zwaard of de pest of een hongersnood, en wij ons voor deze tempel voor u opstellen – in deze tempel immers woont uw naam – en u in onze ellende aanroepen, aanhoor ons dan en kom ons te hulp.” Nu worden wij aangevallen door de bewoners van Ammon, Moab en het Seïrgebergte, de gebieden waar de Israëlieten tijdens hun uittocht uit Egypte van u niet doorheen mochten trekken, en die zij daarom voorbijgetrokken zijn en niet hebben vernietigd. En als dank daarvoor trekken ze nu tegen ons op om ons te verdrijven uit uw eigen land, dat u ons in bezit hebt gegeven! God, straft u hen af. 2 Kronieken 8-11

Deze samenkomst was in de tempel en Josafat proclameert de belofte die God over diezelfde plaats heeft uitgesproken. God, u heeft zelf gezegd dat als onheil ons treft, het straffende zwaard ( en er komt een zootje onheil en een heleboel straffende zwaarden op ons af), dat als wij samenkomen in deze tempel en uw om hulp vragen, dat U ons te hulp zult komen. Heer U heeft het beloofd, en ik geloof in u trouw, ik sta op uw belofte! Pas daarna wordt probleem voorgelegd! Maar je moet het wel vragen. Je hebt niet, omdat je niet vraag!

4. Ga in een crisis God prijzen vol overgave!

 Wij zijn niet opgewassen tegen de grote legermacht die ons nu aanvalt. Wij weten niet wat we moeten doen, op u zijn onze ogen gevestigd.’ 2 Kronieken 20:12

Hoe reageer je als je in een donker steegje loopt en iemand duwt een pistool in je rug. Je heft je handen omhoog. Dat is een universeel teken van je overgeven. Maar we heffen onze handen op tijdens lofprijs, niet alleen omdat het in de bijbel staat, maar ook omdat het een uiting is van overgave aan God. God ik heb u nodig. Josafat gaf zich over in de handen van God en beleed dat hij niets kon doen, maar dat God het moest doen.

5. Ga in een crisis God prijzen en ontvang openbaring
13 Heel Juda stond opgesteld voor de HEER, ook de vrouwen en kinderen. 14 In hun midden bevond zich ook Jachaziël, de zoon van Zecharja, die de zoon was van Benaja, de zoon van Jeïël, de zoon van Mattanja, een Leviet uit de familie van Asaf. Hij werd ter plekke gegrepen door de geest van de HEER en zei: 15 ‘Juda en Jeruzalem en u, koning Josafat, luister goed! Dit zegt de HEER: Jullie hoeven niet bang te zijn voor de grote legermacht die jullie bedreigt, want dit is niet jullie strijd, maar die van God. 16 Ga hun morgen tegemoet. Zij trekken nu over de pas van Sis. Waar de wadi uitkomt in de woestijn van Jeruel, zullen jullie hen treffen. 17 Jullie hoeven in deze strijd geen slag te leveren. Wacht rustig af, dan zullen jullie zien hoe de HEER, die jullie, Juda en Jeruzalem, bijstaat, voor jullie de overwinning behaalt. Jullie hoeven nergens bang voor te zijn. Ga hun morgen tegemoet, de HEER staat jullie bij.’ 18 Josafat boog diep voorover en heel Juda en Jeruzalem knielde neer om de HEER hulde te brengen. 19 En de Levieten uit de familie van Korach, die weer behoorde tot de familie van Kehat, zongen staande met luide stem de lof van de HEER, de God van Israël.

Lofprijs veranderd je focus. Je focus gaat naar God, zijn grootheid, zijn daden, zijn beloften, je ogen zijn op hem gericht. En als je naar Jezus kijkt, zie jij hoe mooi hij is, hoe groot, hoe liefdevol. God wil zich openbaren in onze lofprijs een aanbidding. We zingen niet alleen liedjes, nee we sluiten onze ogen, zoeken contact met Jezus, en hij wil jou ontmoeten in je aanbidding.
Hier begon God te spreken, en als god spreekt, dan veranderd je perpectief op de situatie. De situatie is er nog, maar God veranderd jou van binnen. De angst verdwijnt, er komt rust. Dit is niet mijn strijd. Heer ik geef het over aan u. Ik laat los. De bijbel beloofte, dat God zijn troon bouwt op onze lofzang!

Okay, ze hebben een geweldige samenkomst gehad. Goede spreker die Josafat, wow, wat een worship aan het einde, wat een openbaring en een krachtige profetie! Jammer dat het afgelopen is, ik wou dat we hier konden blijven. Maar dan staat er in vers 20, de volgende morgen……….maandag……
Tijd voor actie. Niet in de tempel blijven, nee, God had gezegd dat ze de vijand tegemoet moesten gaan. De aanval kiezen. Spannend. Knikkende knieen. Konden ze dit vast houden, zouden ze hun ogen op God kunnen houden, hem blijven vertrouwen. Er staat:

20 De volgende morgen vroeg gingen ze op weg naar de woestijn van Tekoa. Bij hun vertrek trad Josafat naar voren en sprak hen als volgt toe: ‘Juda en Jeruzalem, luister! Vertrouw op de HEER, uw God, en u zult standhouden, vertrouw op zijn profeten en uw welslagen is verzekerd.’ 21 In overleg met het volk wees hij zangers aan om de lof van de HEER te zingen.

6. Ga in een crisis God prijzen en zie hoe God de overwinning geeft

Josafat moedig het volk aan om te blijven vertrouwen op de Heer, ook al nader je de vijand, komt het prolbeem dichterbij. En wat is daarvoor nodig, juist: lofprijs. En hij wees zangers aan.

We lezen verder:
Zij trokken voor de bewapende legermacht uit, de heilige glorie prijzend met de woorden: ‘Loof de HEER, eeuwig duurt zijn trouw.’ 22 Zodra zij jubelend hun lofzang aanhieven, zorgde de HEER ervoor dat de Ammonieten en Moabieten en de bewoners van het Seïrgebergte, die Juda wilden aanvallen, vanuit verdekte stellingen werden belaagd, en zo werden ze verslagen. 23 De Ammonieten en Moabieten raakten slaags met de bewoners van het Seïrgebergte en doodden hen tot de laatste man. En nadat ze met de bewoners van Seïr hadden afgerekend, stortten ze zich op elkaar. 24 De Judeeërs waren inmiddels op een punt aangekomen van waar ze de woestijn konden overzien. Toen ze uitkeken naar het leger, zagen ze dat de grond bezaaid was met lijken: niemand was ontkomen. 25 Josafat en zijn leger gingen eropaf om de buit binnen te halen. Ze troffen een grote kudde vee aan, en goederen, kleding en kostbare voorwerpen. Ieder verzamelde meer dan hij dragen kon. Het kostte wel drie dagen om alles te vergaren, zo groot was de buit.

De zangers trokken voor de soldaten uit! Ze zongen niet help ons God. Nee, ze zongen over zijn trouw die eeuwig duurt! Josafat wist, dat de strijd niet van vlees en bloed was, maar geestelijk. Josafat wist dat lofprijs hun geloof zou opbouwen, hen geestelijk sterk zo maken, dat hij de vijand zou verwarren en verslaan. En ja hoor, er kwam geen wapen aan te pas, want er staat zodra ze jubelend hun lofzang aanhieven. In de hsv staat met gejuich! De vijand verloor zijn grip op de situatie, en gingen elkaar bevechten. Het probleem lost voor hun ogen op, omdat ze niet meer gericht waren op hun vernietiging maar elkaars vernietiging. Wat hun ondergang leek te worden, werd een zegen. Drie dagen lang hadden ze nodig om de buit te verzamelen.

God zet mensen vrij in lofprijs van onderdrukking van de vijand. Denk maar aan het verhaal van Paulus en silas. In de gevangenis, gemarteld en geboeid, in de diepte kerker, kozen ze ervoor om God te prijzen en hun boeien, maar ook die van de andere gevangen gingen los, deuren gingen open, maar meer nog dat dan, ogen gingen open voor wie Jezus was. De baas van de gevangenis en zijn gezin namen Jezus aan in hun leven. En hij wil je overladen met de zegen van de overwinning van Jezus aan het kruis!

7. Ga in een crisis God prijzen om Hem te danken voor de overwinning

26 De dag daarop kwamen ze bijeen in Emek-Beracha. (Omdat ze daar de HEER loofden wordt die plaats tot op de dag van vandaag Emek-Beracha genoemd.)27 Met Josafat aan het hoofd keerden alle mannen van Juda en Jeruzalem terug naar Jeruzalem, opgetogen omdat de HEER hen had laten zegevieren over hun vijanden. 28 In Jeruzalem aangekomen trokken ze begeleid door muziek van lieren, harpen en trompetten naar de tempel van de HEER.
29 Toen de andere koninkrijken hoorden hoe de HEER de vijanden van Israël had bestreden, werden ze door vrees voor God bevangen. 30 Voortaan heerste er vrede in het koninkrijk van Josafat, want zijn God verschafte hem rust aan al zijn grenzen.

Emek Beracha. De plek waar ze de heer loofden op de dag van overwinning. De lofprijs die de vijand vernietigde! Waarom gingen ze terug naar de plek. Omdat we God niet alleen moeten zoeken als we hem nodig hebben, als we problemen hebben. Nee, we mogen leren om God ook te zoeken, te prijzen, als Hij het wonder gedaan heeft. Als het goed gaat met ons.
Laten we niet zijn zoals die 10 melaatsen, die genezen waren door Jezus, maar slecht 1 van hen kwam terug om Jezus te prijzen voor wat hij had gedaan.

Psalm 34 zegt:2 De HEER wil ik prijzen, elk uur van de dag,
mijn mond is altijd vol van zijn lof. 3 Laat mijn leven een loflied zijn voor de HEER,
de nederigen zullen het met vreugde horen.

Altercall
Ik weet niet hoe je hier gekomen bent, wat voor situatie je zit. Misschien herken je dit verhaal van Josafat in je eigen leven. Laten we reageren zoals Josafat reageerde. Laten we een moment zingen filled with wonder, at the mention of your name: Jesus

Laten we zingen God is fighting for us. En doe zoals Josafat deed:
God prijzen om wie Hij is!
God prijzen om wat hij deed!
God prijzen om zijn beloften!
God prijzen vol overgave!
God prijzen en openbaring ontvangen
God prijzen en overwinnen
God danken voor de overwinning

Bekering: laat mijn leven een loflied zijn voor de Heer

Ben je wel eens in een woestijn geweest? In 1994 ben ik met een groepje van de bijbelschool in de Negev woestijn in Israel geweest.  Iedereen moest verplicht een jerrycan water mee nemen. Ik vond dat wat overdreven. Maar de jerrycan was heel snel leeg en twee meiden van onze groep moesten uitgedroogd naar het ziekenhuis aan het einde van de excursie.  Woestijnen zijn hete, droge en dorre plaatsen. Als je kon kiezen, zou je daar liever niet zijn. Woestijn periodes staan voor moeilijke periodes in ons leven, vol met problemen en uitdagingen. Ons land gaat momenteel door een woestijn periode als gevolg van de Corona crisis en misschien heeft dat ook wel gevolgen voor jouw situatie waardoor ook jouw leven door een woestijn gaat.
Het was dezelfde Negev woestijn waar God het volk van Israel door heen liet trekken om in het beloofde land te komen. Aan het eind van deze veertig jaar spreekt Mozes het volk toe en blikt terug maar kijkt ook vooruit. Dit kun je lezen in Deuteronomium 8: 2- 18.

Mozes noemt hier acht dingen die God doet in ons leven als we door een woestijn gaan. God gebruikte deze woestijn tijd voor zijn doel.

1. God gebruikt woestijn tijd om je zijn macht te laten voelen
Hier wordt in de grondtekst het Hebreeuwse woord Anah gebruikt, wat je ook kunt vertalen met; jezelf vernederen, buigen. De New King James heeft het daarom als volgt vertaald: ‘to humble you’.
Met andere woorden, God laat zijn grootheid zien zodat jij je bewust wordt van je kleinheid. God herinnerd ze vervolgens aan het wonder van manna. Toen ze honger en gebrek hadden, liet God zijn macht zien door manna te geven, iedere dag. Juist in de woestijn doet God wonderen, omdat je dan volledig afhankelijk bent van Hem.

2. God gebruikt woestijn tijd om je op de proef te stellen 
In de grondtekst word hier het Hebreeuwse woord Nacah gebruikt, wat je ook kunt vertalen met ‘testen’. God brengt je in moeilijke situaties om je vertrouwen in God te versterken, maar aan de andere kant om jou sterker te maken. Je leert alleen te overwinnen als er strijd is. Het slavenvolk moest een strijdersvolk worden. Het volk was wel uit Egypte, maar Egypte moest ook uit het volk. En dat veranderingsproces vond plaats in de woestijn.
Keer op keer stonden ze met hun rug tegen de muur en was het de vraag; vertrouwen ze op God of niet? En iedere keer gaf God een uitweg in de beproeving. Dat is ook wat de bijbel zegt in:
1 Korintiërs 10:13 U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.

Ook Jakobus maakt duidelijk dat we sterker en standvastiger worden als ons geloof op de proef wordt gesteld:
Jakobus 1:3 Want u weet: wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld, leidt dat tot standvastigheid.

3. God gebruikt woestijn tijd om je te laten zien wat er in je hart leeft 
Wat leeft er in jouw hart? Dat komt er pas uit als het moeilijk wordt, want als er druk op je komt, dan komt er uit wat er in je zit. Dit zag je ook gebeuren bij het volk van Israel. Bij honger, dorst en strijd kwam er maar al te vaak gemopper, negativiteit, kritiek en ongeloof uit. Als dat naar boven komt, dan veroordeelt God je niet, maar wil God je hart veranderen. Mozes zegt verder dat God wil weten wat er in de harten van de mensen leefde, gehoorzaamheid aan zijn geboden of niet. Wat God wil weten is: gehoorzaam je hem alleen als het goed gaat, of blijf je hem gehoorzamen ook als het minder goed gaat? Als je in de woestijn zit. Veel mensen kunnen God de rug toekeren als er moeilijke dingen gebeuren die ze niet begrijpen. Maar juist dan  moeten we vasthouden aan God en er op vertrouwen dat Hij altijd goed is, ook al zijn onze omstandigheden dat niet altijd.

4. God gebruikt woestijn tijd om je duidelijk te maken dat een mens niet van brood alleen leeft
De Israëlieten hebben honger gekend in de woestijn, maar God voorzag in manna om hun honger te stillen. God laat hiermee zien dat hij onze dagelijkse levensbehoeftes belangrijk vind, maar maakt hier ook duidelijk dat de mens niet alleen van brood leeft, maar van ieder woord dat door God gesproken wordt.
Ook Jezus werd in de woestijn verzocht toen hij honger had en Hij antwoordde precies met deze bijbeltekst. Het was het woord van God waarmee Jezus de duivel weerstond! Met Pasen heb ik een spoken word geschreven met als titel;  rots of zand? De rots staat voor het woord van God. Als je door stormen gaat blijf je staan! Juist in de woestijn heb je het nodig om dicht bij God te zijn, zijn woord te lezen en zijn stem te horen. Hoe vaak trok Mozes zich in de woestijn  niet terug in de ontmoetingstent of gin Hij de berg op om God te horen spreken. In de woestijn ga je op zoek naar water. In geestelijke droogte ga je nog meer op zoek naar God en ontdek je dat het geestelijk brood nodig heeft dat je geestelijk in leven houdt. De woorden van God.

5. God gebruikt woestijn tijd om je te laten beseffen dat Hij jou opvoedt en voor je zorgt als een vader.
In de grondtekst wordt voor opvoeden het hebreeuwse woord yacar gebruikt, dat betekent behalve opvoeden:
kastijden, disciplineren, instrueren, vermanen, corrigeren, tuchtigen en les geven.
God maakt ons sterker in de woestijn en dat doet Hij door ons lessen te leren dwars door moeilijkheden heen. Maar dat niet alleen. Hij voedt ons niet alleen op, Hij zorgt ook voor ons in de woestijn.
Deut 1:31 en ook in de woestijn, waar u ervaren hebt dat de HEER, uw God, u gedragen heeft zoals een vader zijn kind draagt, de hele weg die u gegaan bent tot uw aankomst hier.
Hij draagt je als je niet meer kan lopen. Hij zorgt voor jou, omdat hij een goede vader is.

6. God gebruikt woestijn tijd zodat je niet hoogmoedig gaat worden en God vergeet
In de woestijn heb je God nodig en ervaar je de afhankelijkheid van Hem. Maar als het goed gaat? Veel mensen kunnen dan gaan denken dat ze God niet nodig hebben en vergeten God als het goed gaat. Je kunt zelfs hoogmoedig worden en denken dat je alle zegening aan je zelf te danken hebben. Als je eerst door een woestijn bent gegaan, zal je God minder snel vergeten in het beloofde Land, omdat je nooit meer kunt vergeten hoe God toen voor je gezorgd heeft en dat je alles aan Hem te danken hebt.

7. God gebruikt woestijn tijd zodat hij je later kan zegenen
Soms laat God moeilijke periodes in ons leven toe, die uiteindelijk tot zegen zijn ook al voelen ze op dat moment niet zo. Dit zou je kunnen vergelijken met het principe van snoeien, sterven aan je zelf, waardoor we uiteindelijk meer vrucht zullen dragen.
Johannes 15:2b iedere rank die wel vrucht draagt ​snoeit​ hij bij, opdat hij meer vruchten draagt.
Johannes 12:24 Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.

8. God gebruikt woestijn tijd zodat je beseft dat het de Heer is die je in staat stelt om welvaart te verwerven.
Dingen die je altijd vanzelfsprekend vond, vallen weg in de woestijn. In de woestijn kom je er achter dat je alles aan God te danken hebt en dat niets vanzelfsprekend is. Hij is de bron van voorziening en zegen! Altijd, in de woestijn, maar ook in het beloofde land.

Ga je door een woestijn tijd? Dan is het mijn gebed dat je deze 8 dingen die God wil doen in de woestijn gaat ervaren in je eigen leven.

Het was een paar jaar geleden bij een spreekbeurt in Rotterdam, dat iemand na de dienst naar mij toe kwam om me voor het eerst attent te maken op het fenomeen ‘spoken word’. Ik had namelijk in mijn preek een couplet van een rap gedaan zonder beat. Hij vertelde me dat het leek op een spoken word en vertelde me wat het was. Hij daagde me uit om er iets mee te gaan doen. Afgelopen kerst heb ik mijn eerste spoken word gedaan, en daarna begin januari vroeg mijn broer om er samen met hem een te maken. Voor onze paasdienst zou ik een rap doen, maar mijn team vroeg me toch een spoken word te schrijven. Ik besloot in de pen te klimmen en gewoon uit mijn hart te schrijven over de crisis waar we in zitten en hoe het woord van God ons kan bevrijden van alle angst. Het filmpje is inmiddels al heel veel keer gedeeld en bekeken en tot zegen voor velen. Dit zal zeker niet mijn laatste spoken word zijn (maar ik blijf ook rappen hoor 🙂 )

Afgelopen zondag sprak ik over Jezus en de drie momenten dat Jezus op de grond lag, maar iedere keer weer opstond voor jou en voor mij! Hij gaf niet op, hij stond op! In de tuin van Getsemane stond Hij op door de kracht van gebed, op de Via Dolorosa stond Hij op met de hulp van iemand anders (Simon van Cyrene) en in het graf stond Hij op door de opstandingskracht van God! Laat deze preek ook jou moed geven om niet op te geven, maar op te staan en door te gaan!

Het woordje ‘maar’.

Volgens de Van Dale gebruiken we dit woord o.a. om een gevoel uitdrukken, een tegenwerping in te brengen of een tegenstelling aan te geven. Laatst las ik de 2e brief van Paulus aan de Korinthiers en toen viel me op hoe vaak Paulus het woordje ‘maar’ gebruikt. Als je het hebt over tegenwerpingen en tegenstellingen dan klinkt dat een beetje negatief. Ja, zo kan je het woord ‘maar’ ook gebruiken, maar Paulus gebruikt het juist om tegen over een negatieve situatie iets positiefs te zetten. In deze brief aan de korinthiers schrijft Paulus namelijk veel over moeilijkheden en lijden waar hij door heen is gegaan. Dit had vaak te maken met de christenvervolging, maar ook met andere moeilijkheden, zoals honger, slaapgebrek, financiële uitdagingen en teleurstelling in mensen.

Iedere keer gebruikt Paulus een woordje ‘maar‘ om  de beloften van God en het positieve wat God uitwerkt in de moeilijkheden, er tegenover te zetten.

Dit zien we al meteen heel duidelijk gebeuren in het eerste hoofdstuk:

U moet weten, broeders en zusters, dat de tegenspoed die we in Asia hebben moeten doorstaan, uitzonderlijk groot was. We hadden het zwaar te verduren, zo zwaar dat het onze krachten te boven ging. We vreesden ernstig voor ons leven, we waren er zelfs zeker van dat het doodvonnis al over ons was uitgesproken. Maar juist dat liet ons beseffen dat we niet op onszelf moeten vertrouwen, maar alleen op de God die de doden opwekt. 2 kor 1:8 -9

Ik wil vier tegenstellingen noemen, die Paulus uitdrukt met zijn maar’s.

1. Vertrouwen op jezelf tegen over vertrouwen op God

Paulus beschrijft in dit gedeelte dat de tegenspoed die ze ondervonden, zijn krachten te boven gingen. Hij had er geen controle over en wist eigenlijk al zeker dat hij zijn leven zou verliezen. En dan komt er een ‘maar!’ Met deze ‘maar’ maakt hij duidelijk dat de uitwerking hier van was dat ze beseften dat ze nog te veel op zich zelf vertrouwden, en dat ze op God moesten vertrouwen die de doden opwekt. Met andere woorden, de God die almachtig is en machtiger is dan de dood waar ze nu mee bedreigd werden.

God gebruikt een crisis situaties om ons te laten beseffen op wie we ons vertrouwen nou echt gesteld hebben.

Als je op jezelf vertrouwt, is je focus dus op jezelf, niet op Jezus. Dan hangt alles van jou af. Dat geeft stress. God brengt ons in situaties dat we het niet meer van onszelf kunnen verwachten, dat we alleen nog maar onze ogen naar de bergen kunnen heffen en kunnen zeggen dat onze hulp van de Here is die de hemel en aarde heeft gemaakt.

2. Buitenkant tegenover binnenkant.

Maar wij zijn slechts een aarden pot voor deze schat; het moet duidelijk zijn dat onze overweldigende kracht niet van onszelf komt, maar van God. 2 kor 4:7

Paulus laat hiermee zien hoe kwetsbaar hij is en ook wij zijn; als een aarden pot. Breekbaar, zwak, zeker te midden van moeilijke omstandigheden. Aan de buitenkant zie je een aarden breekbare pot, maar! Met een ‘maar’ maakt duidelijk dat er een schat in hem is gelegd, namelijk de kracht van de Heilige Geest. Een kracht is niet van hemzelf is, maar van God. En die kracht wordt juist zichtbaar te midden van moeilijkheden.

Aan de buitenkant moeilijke omstandigheden, aan de binnenkant een schat en kracht!

Paulus maakt deze tegenstelling verder concreet met nog meer ‘maars’.

We worden van alle kanten belaagd, maar raken niet in het nauw. We worden aan het twijfelen gebracht, maar raken niet vertwijfeld. We worden vervolgd, maar worden niet in de steek gelaten. We worden geveld, maar gaan niet te gronde. 2 kor 4:8-9

Er komen van de buitenkant allemaal moeilijke omstandigheden op hem af, maar door de kracht van God blijft hij aan de binnenkant sterk! Maar in het volgende vers geeft hij aan dat dit niet vanzelfsprekend was.

Toen we in Macedonië kwamen, vonden we geen rust maar werden we van alle kanten belaagd: van buitenaf door vijanden, van binnenuit door zorgen. Maar God geeft moed aan wie terneergeslagen is. 2 kor 7:5-6

Hier geeft Paulus aan dat er wel degelijk een mogelijkheid was dat de buitenkant de binnenkant zou beïnvloeden. Maar God! Door dat God moed konden ze de zorgen die van binnen waren overwinnen. Misschien dreigen de omstandigheden in de wereld als gevolg van de Corona crisis en de dingen die via het nieuws op je afkomen ook je binnenkant te raken. Weet dat je dit een halt toe kunt roepen door er een ‘komma maar’ tegen over te zetten van Gods beloften. Dat zal je moed geven.

3. Het zichtbare tegenover het onzichtbare

Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare, want de zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig. 2 kor 5:18

Hier benadrukt Paulus met de ‘maar’ de tegenstelling tussen het zichtbare en het onzichtbare. De omstandigheden en problemen in de wereld (okay het Coronavirus niet, maar het effect wel) om ons heen is zichtbaar, maar God en de geestelijke wereld zijn onzichtbaar! Waar is onze focus op? Met welke zintuigen kijk je? Je natuurlijke of geestelijke?
Daarnaast noemt Paulus hier de tegenstelling tussen tijdelijk en eeuwig. Het tijdelijke is zichtbaar en het eeuwige onzichtbaar.

Als je in tijden van crisis alleen maar op het tijdelijke gericht bent, dan kan je wereld voor je gevoel in storten.

Maar de bijbel zegt dat we eeuwig leven hebben en dat als je je vertrouwen op Jezus stelt en dat niets je kan scheiden van de liefde van Christus; dood noch leven! Daarom zegt Jezus ook dat we geen schatten op de aarde moeten verzamelen, maar schatten in de hemel. Geloof is de zekerheid van de dingen die je niet ziet (onzichtbaar zijn met je natuurlijke ogen). Angst is de onzekerheid van de dingen die je wel ziet (zichtbaar zijn met je natuurlijke ogen). Focus net als Petrus op Jezus en zijn woord, en niet op de golven en de wind.

4. Het verwachte tegenover het onverwachte

We zijn vreemdelingen maar toch bij iedereen bekend, we sterven maar toch leven we, we worden gestraft maar niet ter dood veroordeeld, we hebben verdriet maar toch zijn we altijd verheugd, we zijn arm maar toch maken we velen rijk, we bezitten niets maar toch hebben we alles. 2 kor 6:9-10

Logischer zou zijn als er het volgende stond: We zijn vreemdelingen, dus niet iedereen bekend, we sterven, dus gaan we dood, we worden gestraft, dus worden ter dood veroordeeld, we hebben verdriet, dus zijn we altijd verdrietig, we zijn arm, dus kunnen we niemand rijk maken, we bezitten niets, dus we hebben niets.

Maar Paulus gebruikt hier heel bewust een ‘maar’ en geen ‘dus’. In deze tegenstellingen laat Paulus zien hoe God elke situatie ten goede keert. Ook in deze crisis mogen we er op vertrouwen dat God iets doet wat misschien niet logisch is, maar wat bovennatuurlijk is! Omdat we alleen nog maar op Hem kunnen vertrouwen.

Wie had dit gedacht toen we op oudejaarsavond elkaar gelukkig en gezond nieuwjaar wensten. Het was op diezelfde dag dat de eerste Corona besmettingen in China werden gerapporteerd aan de WHO. En nu, twee en een halve maand later is onze wereld in de greep van een onzichtbare vijand; het Corona virus. In een korte tijd vallen dingen weg die tot voor kort vanzelfsprekend waren; lege schappen in de supermarkt, scholen en horeca dicht, events en kerkdiensten die niet doorgaan, vluchten van en naar het buitenland die niet meer mogelijk zijn, landen om ons heen die zelfs helemaal op slot gaan, ziekenhuizen die overbelast zijn en mensen die overlijden aan de gevolgen van het virus.

Deze situatie herinnerd ons aan de woorden van Jezus, toen hij zei: “Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld.”

Het zou ons dus niet moeten verbazen dat we in de wereld, ook in onze westerse wereld, dingen mee zullen maken die moeilijk en zwaar voor ons zijn. Maar hoe reageren we op momenten zoals deze, in situaties dat er dingen gebeuren die we niet onder controle hebben. Als we niet uitkijken gaat er niet alleen een virus viraal over de wereld, maar gaan angst en paniek ook viraal.

Toen het volk van Israël stond tegenover Goliath, was het hele volk bang om het tegen hem op te nemen. Ze waren verlamd van schrik. Maar David pakte vijf stenen en zijn slinger en haalde de reus neer. Zo kan angst ook een reus zijn in ons leven, die je net zoals Goliath kan intimideren. Maar wij mogen net als David vijf stenen pakken en de reus van angst neer halen. Er is nog geen vaccin tegen het Corona virus, maar deze vijf stenen uit Gods woord zijn ons vaccin tegen tegen angst en paniek!

Deze vijf stenen (die allemaal even belangrijk zijn) halen de reus van angst neer in jouw leven:

1. Gods vrede

Voordat Jezus zegt dat we het zwaar te verduren zullen krijgen, zegt hij het volgende: ‘Ik heb dit gezegd opdat jullie ​vrede​ vinden bij mij.’ (Johannes 6:33). Te midden van de chaos in de wereld, kunnen we vrede hebben in Jezus. En dat is een bovennatuurlijke vrede die niet afhankelijk is van vredige omstandigheden. Het is een vrede die alle verstand te boven gaat, en je ​hart​ en gedachten in ​Christus​ Jezus bewaakt en bewaart( Fillipenzen 4:7).

2. Gods liefde

De liefde van God en angst kunnen niet tegelijk in één ruimte zijn. Want de ​liefde​ laat geen ruimte voor angst; volmaakte ​liefde​ sluit angst uit (1 Johannes 4:18a). En de liefde van God is volmaakt, onvoorwaardelijk en onuitputtelijk. Het is een bovennatuurlijk liefde die de wereld niet kent. En deze liefde drijft alle angst uit je hart.

3. Gods aanwezigheid

Er staan talloze bijbelverzen in de bijbel waarin God tegen ons zegt dat we niet bang hoeven zijn. En God geeft dan altijd als reden dat Hij met ons is. Het bekendste bijbelvers waarin God dit zegt is toch wel Psalm 23:4: ‘Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar, want u bent bij mij.’

4. Gods trouw

Als vanzelfsprekendheden wegvallen, kan dit je angstig maken, omdat je je vertrouwen hebt gesteld op aardse zekerheden. Dan is er nog maar één zekerheid over; het feit dat God trouw is! Hij is de rots waarop je je leven kunt bouwen, waardoor je in de stormen blijft staan. De beloften die in de bijbel staan zijn ja en amen! Dus wat moeten we doen als we bang zijn? Dan doen we wat David deed toen hij bang was: ‘Op de dag dat ik vrees, vertrouw ik op U.’ (Psalm 56:4)

5. Gods kracht

Angst komt door het gevoel van controle verlies! Maar God is altijd in controle! Hij is almachtig, onoverwinnelijk, Hij is krachtig, Hij is God! God zegt dat we niet bang hoeven zijn omdat hij ons kracht zal geven; ‘Vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand.’ (Jesaja 41:10)

Waarom mikte David in een keer raak! Omdat hij deed wat hij zelf beschrijft in Psalm 16: 8:

Ik stel mij de HEERE voortdurend voor ogen; omdat Hij aan mijn rechterhand is, wankel ik niet.

David had zijn focus op God en niet op datgene wat hem bedreigde; daarom wankelde hij niet. Kies er vandaag voor om je te focussen op God en Zijn vrede, liefde, aanwezigheid, trouw en kracht. En de reus van angst zal neergaan!

Jezus zei dat we het in de wereld zwaar te verduren zouden krijgen, maar dat was niet het enige wat Hij zei. Meteen daarna deed Jezus een belofte:

‘Maar houd moed: ik heb de wereld overwonnen.’

 

Who could have imagined that whats going on in the world right now would happen when we wished each other a happy and healthy new year on New Year’s Eve. It was on the very same day that the first Corona infection was reported in China. And now, two and a half months later, our world is in the grip of an invisible enemy; the Corona virus. In a short time things that were so normal in our daily lives cant be taken for granted anymore; we see empty shelves in the supermarket, schools and restaurants closed, events and church services that are canceled, travel bans, countries that are in complet lock down, hospitals that are overloaded and people who die from the consequences of the virus.

This situation reminds us of the words of Jesus when he said, “In this world you will have trouble.”

So it should come as no surprise that we will experience trouble in the world, including our Western world. But how do we react in moments like this, in situations when things are happening that we cannot control. Because, what can happen is that not only this virus will go viral around the world, but fear and panic can also go viral.
When the people of Israel faced Goliath, all the people were afraid to fight him. They were paralyzed by fear. But David took five stones and his sling and knocked down the giant. Just like Goliaht, fear can be an intimidating giant in our lives as well. But like David, we can take five stones and take down this giant of fear. There is no vaccine against the Corona virus yet, but these five stones of God’s word are our vaccine against fear and panic!

These five stones (all of which are equally important) bring down the giant of fear into your life:

1. God’s peace
Before Jesus says that we will have trouble in this world, he says: “I have told you these things, so that in me you may have peace.” (John 6:33). In the midst of the chaos in the world, we can have peace in Jesus. And this peace is supernatural; it does not depend on peaceful conditions. It is a peace, which transcends all understanding, that will guard your hearts and your minds in Christ Jesus. (Philippians 4: 7).

2. God’s love
The love of God and fear cannot be in one room at the same time. There is no fear in love. But perfect love drives out fear. (1 John 4: 18a). God’s love is perfect, unconditional and inexhaustible. It is a supernatural love that’s not of this world. And this love drives all fear out of your heart.

3. God’s presence
There are numerous verses in the Bible about God telling us not to be afraid. And God always explains why; the fact that He is with us. This one is the most famous; Psalm 23: 4: “Even though I walk through the darkest valley,I will fear no evil, for you are with me.”

4. God’s faithfulness
If things get out of control, this can make you anxious because earthly certainties are falling away. But this will point you to the fact there is only one certainty in life and that is the fact that God is faithful! He is the rock on which you can build your life, that will keep you standing in the storms. All God’s promises in the Bible are yes and amen! So what should we do when we are afraid? Let’s do what David did when he was afraid and said: “When I am afraid, I put my trust in you. ” (Psalm 56: 3)

5. God’s power
Fear comes with loss of control! But God is always in control! He is all-powerful, He is invinceble, He is powerful, He is God! God says we should not be afraid because he will give us strength; ” So do not fear, for I am with you; do not be dismayed, for I am your God. I will strengthen you and help you; I will uphold you with my righteous right hand. “(Isaiah 41:10)

Why did David only need one single shot to hit Goliath in his forehead? It had to do with his focus!

“I keep my eyes always on the Lord. With him at my right hand, I will not be shaken.” Psalm 16: 8

David had his his eyes on God instead of focussing on what threatened him; therefore he would not be shaken. Make a decision today to focus on God and His peace, love, presence, faithfulness and strength. And you will see the giant of fear go down!

Jesus said we would have a trouble in the world, but that was not all that He said. Immediately afterwards, Jesus made us a promise:
” But take heart! I have overcome the world.”

Naar welke stem luister je?

In mijn vorige blog heb je kunnen lezen dat Mefiboseth zichzelf als een dode hond zag, maar dat David hem zag als een koningszoon. ‘I am who you say I am’, is een krachtig liedje van Hillsong. Dit is zo waar! We zijn niet wie we zelf denken dat we zijn, we zijn niet wat mensen van ons vinden of over ons zeggen. We zijn wie God zegt dat we zijn. Een geliefd koningskind. Het is belangrijk dat de stem van de Vader zo luid klinkt in je leven dat het alle andere stemmen doet verstommen. Want ja, die andere stemmen zullen er blijven. Dit zien we ook bij Mefiboseth.

De koning vroeg hem: ‘Is er nog iemand over van de familie van Saul? Die zal ik goed behandelen, zoals God dat voorschrijft.’ Siba antwoordde: ‘Er is nog een zoon van Jonatan, een kreupele.’ 2 Samuel 9:3

Stempels

Was het nodig om Mefiboseth een kreupele te noemen?

Nee, kleinzoon van de koning was voldoende geweest. Maar als je eerlijk bent doen wij dit ook zonder dat we er erg in hebben. Siba definieerde Mefiboseth door zijn beperking te noemen. Hij gaf hem zodoende een stempel! Siba betekend standbeeld. Hij was een man van steen met een hart van steen. Hij moest die ‘kreupele’ halen uit Lodebar, maar nu moest hij de ‘kreupele’ ook nog eens gaan dienen in opdracht van David.

Toen Absalom de macht overnam en David moest vluchten, wilde Mefiboseth met David mee vluchten, maar vanwege zijn verlamming kon hij dat niet op eigen kracht want hij had hulp nodig om zich te verplaatsen. Maar die hulp krijgt hij niet, want Siba laat hem achter en vertelt vervolgens aan David dat Mefiboseth niet mee is gegaan omdat hij geloofde dat door Absalom het koningschap van zijn opa weer in ere herstel zou worden. Waarom loog Siba? Ik geloof dat Siba Mefiboseth nooit gediend heeft met heel zijn hart. Dat hij Mefiboseth nooit echt serieus heeft genomen. Dat hij Mefiboseth bleef zien als ‘die kreupele’. Siba zag een kans om zich te ontdoen van Mefiboseth en greep die. David was enorm teleurgesteld met dit bericht van verraad. Absolom en Achitofel hadden hem verraden, maar nu ook Mefiboseth. Na alles wat David voor hem had gedaan?

Uw genade is mij genoeg

David geeft Siba alle bezittingen van Mefiboseth, waardoor Mefiboseth niets meer heeft. Hij is weer die dode kreupele hond uit Lodebar. Absalom wordt verslagen en David keert terug naar Jeruzalem. Mefiboseth hoort van zijn terugkeer en gaat hem al strompelend en kruipend tegemoet en verteld dat Siba hem verraden heeft. Hij vertelt dat hij zijn voeten niet gewassen heeft, geen schone kleren heeft aangetrokken en zijn baard niet verzorgd heeft sinds de koning is gevlucht. Dit was een teken dat Mefiboseth de waarheid sprak. David weet niet zeker wie hij moet geloven, Siba of Mefiboseth. Hij besluit Siba de helft van de bezittingen terug te geven aan Mefiboseth.

En wat Mefiboseth dan zegt, doet alle twijfel verdwijnen.

2 sam 19:31 Toen zei Mefiboset tegen de koning: ‘Nu u ongedeerd bent teruggekomen, mijn heer en koning, mag hij wat mij betreft zelfs alles hebben.’

Het gaat Mefiboseth niet om status, macht en bezittingen. Het gaat er niet om wat David allemaal kan doen voor hem. Het gaat Mefiboseth om wie David is. Hij wil alleen maar bij hem zijn en als zijn zoon aan zijn tafel zitten. Dat is genoeg. Zijn genade is hem genoeg. Siba mag alles hebben, “want David, u heeft mij mijn waardigheid en identiteit teruggegeven. Siba heeft alles van me afgenomen, maar hij mag het houden. Ik verlaag met niet tot zijn nivo, want ik weet wie ik ben. Ik laat me niet meer definiëren door wat ik heb meegemaakt. Nee, want ik ben geaccepteerd door de Geliefde!” David betekent geliefde. “En dat is genoeg voor mij!” De volgende tekst maakt mooi duidelijk wat er met Mefiboseth gebeurde en wat meteen een mooi beeld is van wat God voor ons gedaan heeft.

Hij heeft ons voorbestemd om als Zijn kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil, tot lof van de heerlijkheid van Zijn genade, waarmee Hij ons begenadigd heeft in de Geliefde. Maar God… heeft ons… met Christus levend gemaakt – uit genade bent u zalig geworden – en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus. (Efeze 2:4-6)

Opnieuw boog Mefiboset, en hij zei: ‘Wie ben ik, heer, dat u zich bekommert om een dode hond als ik?’ 2 Samuel 9:8

Hoe zie je jezelf?

In mijn vorige blog heb je kunnen lezen dat Mefiboseth wordt uitgenodigd aan de tafel van de koning. Er is een einde gemaakt aan zijn schaamte en hij is in ere hersteld. Je zou denken, dat laat ik me geen twee keer zeggen en je neemt meteen plaats. Maar nee, Mefiboseth kan het niet ontvangen. Wat hij heeft meegemaakt, zijn beperking en de gevolgen daarvan hebben zijn identiteit bepaalt. Het heeft een impact gehad hoe hij zichzelf is gaan zien. Hij ziet zich zelf als een hond, wat onreine dieren waren voor joden. En dan nog een dode hond ook! Wie wil er nou een dode hond aan tafel? Wie wil er nou een verlamde aan tafel bij de royalties? Wie ben ik dat u zich om mij bekommert?

Je hebt een doel

Hoeveel mensen zijn er niet die wel leven, maar van binnen dood zijn. Mensen die geen doel in het leven hebben. De wereld zegt; je komt van niets, leeft zonder reden en gaat nergens naar toe. Je bent een dier dat geëvolueerd is over miljoenen jaren. Het doel van het leven is ‘survival of the fittest’. Dus jammer voor jou Mefiboseth. Je bent een kreupel dier dat zonder hulp niet kan overleven. En zo zag Mefiboseth zichzelf ook, ondanks dat de koning duidelijk maakte dat hij hem niet zo zag. Het probleem was dat Mefiboseth wel uit Lodebar was, maar Lodebar was nog niet uit hem.

Mefiboseth was geroepen om op een stoel te zitten, niet om als een hond op de grond te liggen.

Nee Mefiboseth, je bent geen dier zonder doel. Je bent niet gemaakt om te overleven. Je bent ontworpen en gemaakt door God die je liefheeft en een doel met je leven heeft. Je bent niet gemaakt om je te verbergen en je te schamen, maar je bent gemaakt om als zoon van de koning te heersen. Je bent gemaakt om aan zijn tafel te zitten.

Een nieuwe identiteit

Hier wordt de genade van God zichtbaar. Er is niets wat Mefiboseth heeft gedaan om dit verdienen, het komt door een verbond, waarin David Jonathan heeft beloofd de genade en liefde van God te laten zien aan zijn nakomelingen. Het maakt niet uit dat je verlamd bent, niets kunt doen, niets kunt terug betalen, dat je uit Lodebar komt en wat je achtergrond is.

David maakt een eind aan zijn schaamte en hersteld zijn eer.

Ik hoor David al zeggen tegen zijn andere kinderen die aan tafel zitten. ‘Dit is mijn zoon. Dit is jullie broer. Hij hoort hier.’ En dat zelfde zegt God tegen jou: ‘Ook jij hoort er helemaal bij!’ En weet je wat zo mooi is. Als ze aan tafel zitten zie je zijn beperking niet. Dan zijn ze allemaal gelijk. Ze zien hem als persoon, ze horen wat hij zegt en kijken in zijn ogen. De tafel van de koning bedekt zijn schaamte en zijn beperking. Hij krijgt een nieuwe identiteit. God heeft ons aangenomen als zijn kinderen. Daarom is het belangrijk dat er in de kerk altijd een plekje is aan tafel. Ook al kom je er strompelend binnen, heb je een beperking of verslaving. Zo ziet God je, en zo mag Mefiboseth zich zien. Niet meer als een dode hond, maar als levende zoon van de koning. Want er is meer! Ook voor jou!

Stel je je eens voor. Je bent een jochie van vijf jaar oud. Je moeder is al overleden en je wordt opgevoed door een nanny. Je vader en opa zitten in het leger en op een dag sterven ze in de strijd en laat de nanny je bij het horen van dat verschrikkelijke bericht vallen, waardoor je rest van je leven verlamd bent. Je bent vijf jaar en staat al meteen vijf nul achter. Dit is precies wat er gebeurde bij Mefiboseth, de kleinzoon van Saul, de zoon van Jonathan.

Schaamte

Als gevolg van deze gebeurtenis is hij de rest van zijn leven afhankelijk van anderen. Ik kan me voorstellen dat hij heeft moeten dealen met bitterheid naar de vrouw die dit heeft veroorzaakt. Iemand die hij blindelings vertrouwde, iemand die was als een moeder, heeft hem laten vallen en onherstelbaar beschadigd. Dat doet wat met je als persoon. Hij groeit verder op bij een zekere Machier in het plaatsje Lodebar. Lodebar betekent; geen weide, geen woord, een plaats van niets. Mefiboseth is niets, voelt zich niets en woont in een plaats van niets.

Mefiboseth kan twee betekenissen hebben; Uitademen van schaamte of vernietigen van schaamte.

In Lodebar ademde hij schaamte uit. Maar op een zekere dag hoort hij dat een afgezant Siba (ex knecht van Jonathan) van de nieuwe koning, Koning David (de aartsvijand van zijn vader) in Lodebar is op zoek naar hem. David is net aan de macht gekomen en Mefiboseth moet gedacht hebben dat ze hem wilden vermoorden, omdat hij een bedreiging was voor de troon. Siba haalt hem op en draagt hem naar het paleis. Mefiboseth kon niet zelf uit Lodebar komen vanwege zijn handicap. Hij had iemand nodig die hem optilde en droeg om hem te brengen van Lodebar naar het paleis. Dit is een beeld van onze verlossing door Jezus. Als verloren schaap zaten wij vast tussen de doorns. We konden ons zelf niet verlossen. Jezus zocht ons, tilde ons op en droeg ons naar de Vader. We zijn overgebracht van duisternis naar Zijn licht.

Genade overwint schaamte

2 Sam 9:6 Toen hij bij David kwam, liet hij zich op zijn knieën vallen en boog diep voorover. ‘Mefiboset?’ vroeg David, en hij antwoordde: ‘Ik ben uw dienaar, heer.’ 7Daarop zei David tegen hem: ‘Wees niet bang, ik verzeker u dat ik u goed zal behandelen, dat ben ik aan uw vader Jonatan verplicht.

Mefiboseth is bang voor wat David hem aan zal doen. Hij hoopt dat David hem zal laten leven als hij zegt dat hij zijn dienaar zal zijn, maar ja wat kan hij nou? Hij was als vijf jarige op de grond gevallen, de rest van zijn leven had hij laag bij de grond geleefd. Hij kan niets anders dan zich op de grond laten vallen, want dat is zijn plaats. Dat kent hij. Maar dat is niet zijn bestemming! ‘Wees niet bang’, krijgt hij te horen. Er doet zich een gelegenheid voor die een einde maakt aan zijn schaamte, de tweede betekenis van zijn naam! Maar hij is bang voor de toekomst, bang voor verandering, bang voor straf, bang voor verlies, bang om te falen en bang voor afwijzing.

David heeft het over een belofte aan zijn vader jonathan. Dat lezen we hier:

1 Samuel 20:14 Zul je niet, als ik dan nog leef, mij de goedertierenheid van de HEERE bewijzen, zodat ik niet hoef te sterven? Je zult toch ook mijn huis tot in eeuwigheid je goedertierenheid niet onthouden, ook niet wanneer de HEERE eenieder van de vijanden van David van de aardbodem uitgeroeid zal hebben!

Het woord goedertierenheid is het Hebreeuwse woord Chesed, wat betekent: Tieren van goedheid, gunst, genade. En vanwege deze goedheid gunst en genade krijgt Mefiboseth te horen dat hij niet bang op de grond hoeft te blijven liggen, maar krijgt hij het volgende te horen:

‘Ik zal u het land van uw grootvader Saul teruggeven, en voortaan bent u aan mijn tafel te gast.’

David maakt een einde aan zijn schaamte en geeft hem een plaats aan de tafel van de koning. Ook jij bent door de goedheid en genade van Jezus uitgenodigd aan zijn tafel! Wees niet bang, laat Jezus een einde maken aan je schaamte en neem plaats aan Zijn tafel.