‘Het is geen altaar voor brandoffers en vredeoffers, maar een altaar dat kan getuigen van de afspraak tussen u en ons en onze nakomelingen.’ Jozua 22:26
De stammen Rub, Gad en Manasse geven dit antwoord in een nogal oververhitte situatie waarin de rest van de stammen van Israel op het punt stonden om tegen hen ten strijde te trekken. Ze legden uit waarom ze een groot altaar hadden gebouwd aan de oever van de Jordaan. Dit altaar was bedoeld als een gedenkteken dat moest getuigen van een afspraak voor hun nakomelingen. De overige stammen van Israël hadden gehoord van de bouw van het altaar, en trokken meteen de conclusie dat dit bedoeld was als altaar voor brandoffers en vredeoffers. Het nadeel van een te snel oordeel. Ze gingen gelijk van het ergste uit, namelijk dat ze het altaar in de tabernakel niet meer erkenden als de enige plaats waar brand- en vredeoffers gebracht kon worden, maar dat ze hun eigen offerdienst gingen beginnen.
De waarom vraag
Als ze eerst een ‘waarom vraag’ hadden gesteld, dan hadden ze meteen geweten dat dit niet zo was. Nu trokken ze meteen ten strijde en hadden ze bijna bloed vergoten, voor niets! Trek nooit overhaaste conclusies als je iets ziet of hoort. Gun de ander een waarom vraag! Dit helpt jou om de bedoelingen van de ander te doorgronden zodat je niet een verkeerde conclusie trekt en gaat (ver)oordelen. Toen de waarom vraag uiteindelijk toch gesteld werd, kwamen ze achter het motief van de bouw van het altaar:
Kortom, we waren bang dat uw nakomelingen die van ons zouden beletten de HEER te dienen. Daarom zeiden we tegen elkaar: “Laten we een eigen altaar bouwen.”
En nu heb je een gesprek! Nu konden ze hun hart, angst en zorgen delen. En dan begrijp je elkaars motieven en kom je dichterbij elkaar in plaats dat er afstand wordt genomen een een keihard oordeel wordt geveld!
